Από
Άγιε μου Βασίλη θέλω να μου φέρεις φαγητό για να μην κλαίει η μαμά μου
Ο Δεκέμβρης είναι ο αγαπημένος μου μήνας.
Το σπίτι είναι στολισμένο υπέροχα και στη μέση στέκεται περήφανο το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας ενώ τα φωτάκια του αναβοσβήνουν χαρούμενα. Από την κουζίνα έρχεται καμαρωτή καμαρωτή η μυρωδιά της κανέλας και του γαρύφαλλου. Πόσο χαίρομαι στις γιορτές και η αλήθεια είναι ότι όλοι μικροί και μεγάλοι νιώθουν έτσι… ή μήπως όχι ;
Δυστυχώς όχι.. Υπάρχουν παιδιά που το γράμμα τους στον Άγιο Βασίλη έχει μια ολόκληρη λίστα από παιχνίδια και υπάρχουν και άλλα παιδιά που το γράμμα τους λέει τα εξής:
“Άγιε μου Βασίλη είμαι ο Αλέξης και πάω Δ’ τάξη.
Ήμουν καλό παιδί!
Θέλω να μου φέρεις για φέτος πολύ φαγητό για να μην κλαίει η μαμά μου δεν έχει δουλειά και αν θέλεις να μου φέρεις ένα παιχνίδι για τον άρρωστο αδερφό μου
Σε αγαπώ πολύ”
Και κάπου εκεί τα φωτάκια του δέντρου σταματάνε να αναβοσβήνουν χαρούμενα, η μυρωδιά της κανέλας μου φέρνει αναγούλα και το σπίτι μου δεν με χωράει. Αυτά τα Χριστούγεννα θα γίνουν αλήθεια πιο λαμπρά αν κοιτάξουμε για λίγο και τον διπλανό μας, αν προσφέρουμε από το υστέρημά μας, αν δώσουμε ένα χέρι βοηθειας. Τα λόγια είναι ωραία το ξέρω, πράξεις πρέπει να γίνουν όμως.
Όσο για τον Αλέξη περιμένω να μάθω νέα του, περιμένω να γράψει ξανά τι δώρο θέλει από τον Άγιο βασίλη , γιατί όλα τα άλλα του προβλήματα θα έχουν λυθεί.
Σε περίπτωση που θέλετε να ενημερωθείτε για τον Αλέξη και τον κάθε Αλέξη, επικοινωνήστε με τη σελίδα Το φωτεινό αστέρι ή απλά κοιτάξτε τον διπλανό σας Αλέξη και κάθε Αλέξη αυτού του κόσμου!
Τι πιστεύετε;