Ημερολόγιο εγκυμοσύνης | 14η εβδομάδα και άρχισε η πείνα
Μπήκαμε στην 14η εβδομάδα και η πείνα μου χτύπησε την πόρτα, χωρίς προειδοποίηση. Χωρίς καμία προειδόποιηση, μου χτύπησε την πόρτα και στρογγυλοκάθησε στο σαλόνι μου! Και εγώ της άνοιξα και την κέρασα και 2 σοκολατάκια με το καλημέρα σας.
Χάρισε μας ένα like
Το καλό είναι ότι οι αναγούλες και οι ζαλάδες σχεδόν εξαφανίστηκαν (κακό νέο γιατί έτσι μπήκε η πείνα που λέγαμε). Και τη θέση τους πήρε μια απίστευτη ευφορία, μια απίστευτα καλή διάθεση και όρεξη για να κάνω ένα σωρό πράγματα (εκτός από δουλειές στο σπίτι μου).
Η υπνηλία επίσης αποχώρησε διακριτικά διακριτικά και νιώθω σούπερ ηρωίδα…. καλά εντάξει δεν νιώθω σούπερ ηρωίδα, ψέματα σας είπα! Αλλά νιώθω πολύ καλά και αυτό έχει σημασία.
Η κοιλίτσα όλο και μεγαλώνει αλλά το μωρό δεν το έχω νιώσει ακόμα. Στα παιδιά μου είχα νιώσει ένα φτερούγισμα, ακόμα θυμάμαι την αίσθηση, ακριβώς την 13η εβδομάδα. Ίσως να παίζει ρόλο που ήταν δίδυμα, ίσως να παίζει ρόλο που είχα πολύ λιγότερα κιλά (άντε πάλι αυτά μπροστά μου), δεν ξέρω… αλλά κάνω υπομονή…προς το παρόν!
Στον νέο γιατρό μου θα πάω αρχές Φεβρουαρίου, δηλαδή σε 1 εβδομάδα πάνω κάτω και μ έχει πιάσει μια μεγάλη ανυπομονησία. Θέλω απεγνωσμένα να δω ότι το μωρό κερασάκι είναι καλά.
Το φύλλο συνεχίζω και θέλω να μην το μάθω. Έτσι κι αλλιώς από την ώρα που μάθαμε αυτή την εγκυμοσύνη αυτό το κομμάτι δεν μας απασχόλησε ποτέ. Μια ευχή έχουμε μόνο και αυτή είναι να είναι γερό.
Η σημερινή μου φωτογραφία παρέα με τη Ζωή μου (και φουλ φίλτρα snapchat)! Ήμουν μεταξύ στο φίλτρο με τις καρδούλες και σ ένα άλλο με πίτσες. Νίκησαν οι καρδούλες γιατί αν θυμάμαι καλά παρακάτω θα πεινάσω κ άλλο και το άφησα για τότε..
Σύμφωνα με τους γιατρούς το μωρό κερασάκι έγινε μήλο (εμένα λεμόνι μου λέει ακόμα η εφαρμογή μου) και κάνει τις πρώτες του γκριμάτσες! Μπορεί να αρπάζει με τα χεράκια του ό,τι βρίσκει και να πιπιλίζει τον αντίχειρά του.
Επίσης, το μωρό μπορεί να τεντώσει το μικροσκοπικό του σώμα και να σταθεί όρθιο. Ο λαιμός του αρχίζει να διακρίνεται σιγά-σιγά, βοηθώντας το κεφάλι του να στέκεται πιο όρθιο.
Τα νεφρά του παράγουν ούρα, τα οποία κυκλοφορούν μέσα στο αμνιακό υγρό και γύρω του. Μία διαδικασία που θα κρατήσει μέχρι την ώρα της γέννησής του.
Κάθε φορά που διαβάζω όλες αυτές τις πληροφορίες υποκλίνομαι στο μεγαλείο της φύσης και δεν μπορώ παρά να μη σκεφτώ τα πάντα εν Σοφία εποίησε…
Σας φιλώ