Δεν τρώει στο σχολείο, δεν τρώει στο σπίτι, δεν τρώει πουθενά; Διάβασε τι έκανα και εγώ με τη Ζωή που είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα!
Μου έλεγαν όλοι…
μη στεναχωριέσαι θα φάει όταν ξεκινήσει το σχολείο!
Θα κοιτάει τα άλλα παιδάκια και θα τρώει κ εκείνη τα πάντα!
Θα δεις το παιδί σου να αλλάζει και να τρώει φαγητά που δεν έχει βάλει ποτέ στο στόμα της!
Και ο καιρός πέρασε η Ζωή πήγε στο σχολείο, ξαναπήγε στο σχολείο και ξαναπήγε και μπουκιά δεν έφαγε! Τα φαγητοδοχεία μας γυρνούσαν πίσω γεμάτα και πολλές φορές δεν έπινε καν νερό. Κόντευα να τρελαθώ. Έψαχνα , ρώταγα, αγχωνόμουν, φρίκαρα.. Οι επισκέψεις στην παιδίατρο ήταν συχνές, όχι επειδή η Ζωή είχε κάτι αλλά για να μας γράψει εξετάσεις για τυχόν αλλεργίες (δεν είχε!) και να κάνουμε εξετάσεις αίματος (όλα φυσιολογικά!). Η παιδίατρος είχε μπει και εκείνη στο club όλων όσων μας έλεγαν απλά να δεχτούμε ότι έτσι είναι η Ζωή (όχι η ζωή γενικά… η κόρη μου).
Δεν μπορούσα όμως να δεχτώ ότι ένα παιδί πηγαίνει ολοήμερο σχολείο , επέστρεφε στο σπίτι 4 το απόγευμα και ήταν απλώς με το πρωινό. Όταν κάποια στιγμή επέστρεψε από το σχολείο και δεν είχε πιει καν νερό, τότε ήταν το αποκορύφωμα και το κλικ που έγινε μέσα μου και έπρεπε να πάρω δραστικά μέτρα για να μη ξαναζήσω σαν μαμά κάτι τέτοιο.
Κατέληξα σε 5 πράγματα , δεν μπορώ να σας πω ότι καταβροχθίζει ποσότητες , ούτε ότι πάχυνε αλλά τρώει λίγο περισσότερο και αυτό είναι αρκετό αυτή τη στιγμή!
1.
Ο απαράβατος κανόνας θα το δοκιμάσεις και αν δεν σου αρέσει μη το φας!
Η Ζωή εκτός των άλλων τρώει και πράγματα εξαιτίας της εμφάνισης. Πέρασε από το στάδιο να είναι όλα ροζ, να είναι όλα άσπρα. Να μην έχει κομματάκια μαύρα μέσα ένα γλυκό (βλέπε σοκολάτα), να μην έχει μαύρα στίγματα η μπανάνα της και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Έτσι λοιπόν μπήκε ένα απαράβατος κανόνας θα το δοκιμάσει πρώτα και μετά ή το τρώει ή το φτύνει. Το ποσοστό των φαγητών που δεν τρώει τελικά είναι ακόμα μεγάλο, αλλά το παλεύουμε.
——–> Οι διατροφολόγοι υποστηρίζουν ότι αν ένα παιδί δοκιμάσει μέχρι 3 φορές (κάποιοι άλλοι λένε 10) ένα φαγητό τότε έχουμε μεγάλες πιθανότητες να το εντάξει στη διατροφή του.
2.
Μικρότερη ποσότητα παντού αλλά και ποικιλία.
Δεν τέλειωνε ποτέ το γάλα της, το φαγητό της , ούτε καν το γλυκό της. Δεν είχαμε δει ποτέ ένα πιάτο καθαρό και ένα ποτήρι άδειο! Οι ποσότητες λοιπόν που της βάζω πλέον είναι αρκετά μικρότερες, όχι για οικονομία αλλά για να νιώθει μέσα της ότι τα κατάφερε μια φορά και έφαγε μια ολόκληρη μερίδα! Έχω καταλάβει ότι η ψυχολογία της ανεβαίνει και νιώθει ότι τα καταφέρνει.
Στην αρχή στο σχολείο μπορεί να της έβαζα μια μπανάνα και να μην την έτρωγε ούτε αυτή. Συνήθως η δικαιολογία της ήταν ότι είδε κάτι μαυράκια πάνω στην μπανάνε και για αυτό δεν την έφαγε. Κάποια στιγμή της έβαλα 2 πράγματα μέσα στη τσάντα και όταν επέστρεψε είχε φάει λίγο και από τα 2. Φέτος της αγόρασα ένα φαγητοδοχείο χωρισμένο σε θήκες και έχω σκοπό να της βάζω λίγο απ όλα. Θα είμαι σίγουρη μ αυτόν τον τρόπο ότι σίγουρα θα φάει και στο σχολείο!
3.
Η εμφάνιση μετράει
Ξεκινήσαμε λοιπόν να στολίζουμε και το φαγητό μας, το γλυκό μας ακόμα και το ρόφημα μας μετατράπηκε σε κοκτέιλ τύπου “καλοκαίρι” με ομπρελίτσες και στριφογυριστά καλαμάκια. Κάτι έγινε και μ αυτόν τον τρόπο και μετρήσαμε μερικές παραπάνω μπουκιές στο σύνολο!
Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης ?paixnidaki?? (@julie_bouza) στις
Τώρα που ξεκινάνε τα σχολεία θα αρχίσω ξανά να σας βάζω φωτογραφίες με στολισμένα πιάτα! Υπόσχεση!!
4.
Θέλω τη συμμετοχή σου παντού
Ξεκινήσαμε από το σούπερ μάρκετ, όχι απλά γύρω γύρω όλοι στη μέση το καρότσι.. Μπαίνουμε μέσα και αρχίζω ” Ζωή τι θέλεις να πάρουμε;” , “τι προτιμάς μήλα ή μπανάνες;” , “ποια δημητριακά θέλεις;”, “ποιο γιαούρτι θα φας;” Θα ήθελες να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο;
Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης ?paixnidaki?? (@julie_bouza) στις
Η συμμετοχή της συνεχίζεται και στο σπίτι. Προσπαθούμε να μαγειρέψουμε μαζί, φτιάχνει κουλουράκια, καθαρίζει φρούτα και τρελαίνεται να ζυμώνει και να ανακατεύει!
Ένα βίντεο που δημοσίευσε ο χρήστης ?paixnidaki?? (@julie_bouza) στις
5.
Όταν τρώμε σωστά μεγαλώνουμε, μακραίνουν τα μαλλιά μας και γινόμαστε κοπέλες
Τα μαλλιά της δεν μακραίνουν καθόλου, είναι καρέ από πάντα, ονειρεύομαι γαλλικές πλεξούδες και κότσους και δεν έχει μακριά μαλλιά να φτιάξω!!! Το καλό είναι ότι κ η Ζωή θα ήθελε πλούσια μακριά μαλλιά και εκεί λοιπόν ακριβώς πατάω! ‘Φάει αυτό και θα δεις πόσο θα μεγαλώσουν τα μαλλιά σου!” “Φάε αυτό και θα ψηλώσεις”, “δοκίμασε αυτό και θα γίνεις πιο δυνατή’ και καταφέρνουμε τελικά να φάει έστω κάποιες λίγες μετρημένες μπουκιές.
Αχ αν το έχεις ζήσει, αν το ζεις με καταλαβαίνεις, είναι μεγάλο πρόβλημα όταν δεν τρώει το παιδί σου.
Είσαι που είσαι αγχωμένος ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα απολύτως ειδικά στο σχολείο. Θα σας δώσω όμως μια συμβουλή και παρακαλώ να μου τη δώσετε και εσείς όταν έρθει η ώρα! Το μυστικό είναι να υπάρχει ηρεμία, όχι φωνές, απειλές. Δεν θέλουμε ένα παιδί να μισήσει το φαγητό, ούτε να το παχύνουμε απλώς. Θέλουμε να τρώει σωστά και υγιεινά και στο σπίτι αλλά και στο σχολείο.
Το καλό στη Ζωή είναι ότι τρώει φρούτα και λαχανικά! Διαβάστε εδώ για τα φρούτα και τα λαχανικά!
Και αν τόση ώρα αναρωτιέστε τι κάνει με το φαγητό ο Γιώργος τότε θα σας πω ότι είναι η μέρα με τη νύχτα με την αδερφή του, τρώει συνέχεια, το “μαμά πεινάω” είναι μια πρόταση που βγαίνει από το στόμα του κάθε 1 ώρα, για το Γιώργο όμως και τι κάνω κ για αυτή την περίπτωση θα σας μιλήσω σύντομα!!
Αν έχετε κάποια πρόταση – τρόπο για να φάει ένα παιδί που δεν τρώει παρακαλώ σχολιάστε, περιμένω και τις δικές σας προτάσεις!!
Όλες οι αναρτήσεις Επιστροφή στο σχολείο βρίσκονται εδώ!
Διαβάστε επίσης (κλικ στις εικόνες):
«Κοινοποίησε αν σου άρεσε αλλά απαγορεύεται αυστηρά η αντιγραφή ή αναδημοσίευση μέρος ή όλου του κειμένου και των φωτογραφιών, χωρίς την συναίνεσή μου»
