Μαμά έχω ένα μυστικό!
Μαμά έχω ένα μυστικό μου είπε η Ζωή σήμερα… μόλις είχαμε επιστρέψει από 2μερο ταξίδι και μάζευα τα κομμάτια μου, έβαζα πλυντήρια και σκεφτόμουν πόσο πολύ θέλω να κοιμηθώ..
Την κοίταξα προσεκτικά και της είπα “το ξέρεις ότι μπορείς να μου λες τα πάντα, τι έγινε;”
Μέχρι να μου απαντήσει στο μυαλό μου μπήκαν 10.000 ιδέες, είχε γίνει κάτι σοβαρό; έχει το παιδί μου μυστικά από εμένα; με φοβάται; τι μπορώ να κάνω για να κερδίσω ξανά την εμπιστοσύνη της;
Μαμά θυμάσαι που είχες πάρει κάτι γλυκά πριν λίγες μέρες; Πήρα κρυφά ένα και το έφαγα πίσω από την πόρτα!
Η Ζωή είχε επιτέλους ξεφουρνίσει Το μυστικό, η καρδιά μου είχε μπει ξανά στη θέση της και ένα νέο σχέδιο δράσης ετοιμαζόταν στο μυαλό μου.
Ζωή εδώ είναι το σπίτι σου, γιατί έπρεπε να το πάρεις στα κρυφά; Δεν θα ήταν καλύτερα να μου έλεγες ότι θέλεις να το φας, θα στο έδινα αμέσως αν το ήθελες τόσο πολύ.
Είχα πλύνει τα δόντια μου!
Θα τα ξαναπλέναμε!
Νόμιζα ότι δεν θα μ άφηνες!
Δεν θέλω να τρως πολλά γλυκά αλλά αν μου εξηγούσες πόσο πολύ ήθελες να το φας θα σ άφηνα αμέσως!
Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και υποσχεθήκαμε η μια στην άλλη ότι τέρμα τα μυστικά!
Και θα μου πέιτε τώρα όλοι εσείς που μπήκατε εδώ μέσα για να διαβάσετε το μυστικό μας, αυτό ήταν; Τόσος ντόρος για ένα τόσο δα μυστικό. Ε δεν έγινε και κάτι μ ένα φαγωμένο γλυκό πίσω από μια πόρτα.
Η αλήθεια όμως είναι ότι κάθε μυστικό που έχουν τα παιδιά από τους γονείς πρέπει να μας τρομάζει, πρέπει να μας ξυπνάει και να αλλάζουμε πορεία.
Σήμερα ήταν ένα γλυκό, αύριο τι θα είναι; Και ποια είναι η σωστή στάση που πρέπει να έχουμε όλοι μας;
Προσωπικά επιλέγω την ασφάλεια, θέλω να μπορούν να μου εκμυστερευτούν κάθε τους σκέψη, κάθε τους μικρό ή μεγάλο μυστικό και να ξέρουν ότι δεν θα τα μαλώσω. Ναι δεν θα τα μαλώσω! Θα μπορούν να έρχονται όποτε θέλουν και να μου λένε ότι θέλουν, ότι έγινε στο σχολείο, ότι έγινε όπου και αν βρίσκονται! Και να ξέρουν ότι είμαι η μαμά που θα τα συμβουλεύσει, θα τους δείξει το σωστό, το καλό και αυτά μετά θα διαλέξουν τι θα κάνουν, τι θα ακολουθήσουν, χωρίς φόβο.
Και όλα αυτά τα θέλω πολύ όχι μόνο για τον χαρακτήρα τους, αλλά γιατί φοβάμαι τον κόσμο γύρω μας, φοβάμαι τις ώρες που είμαστε μακριά και θέλω να είμαι ήσυχη, ότι ότι και αν γίνει αυτά θα έρθουν και θα μου μιλήσουν. Δεν θέλω να φοβούνται, θέλω να είμαστε στην ίδια ομάδα, να βάζουμε γκολ τρώγοντας μαζί γλυκά πίσω από τις πόρτες του σπιτιού μας.
