Μόλις ξαπλώσατε, μιλάτε, ανοίγετε το φως και το ξανακλείνετε, ψιθυρίζετε, κρυφακούτε τι λεω εγώ και ο μπαμπάς σας, πηγαίνει ο ένας στο κρεβάτι του άλλου και ξανά πάλι πίσω, έχετε στα χέρια σας ένα παιχνίδι και το κρύβετε συνωμοτικά κάτω από το μαξιλάρι σας.
Φωνάζετε για παραμύθι και σας το λεω μαζί μ ένα σ αγαπώ πολύ και ένα φιλί. Με κοιτάτε στα μάτια, μέσα μέσα και ανιχνεύετε το πρόσωπό μου, όπως κάνατε από μωρά, για να δείτε πόσο πολύ σας αγαπώ. Αν και το ξέρετε ήδη είστε όλη μου η ζωή!
Σ αγαπώ μέχρι το άπειρο μου είπε ο Γιώργος χθες αλλά όταν ανακαλύψουν κ άλλους αριθμούς θα σ αγαπώ μέχρι και αυτούς.
Τελικά σας παίρνει ο ύπνος γλυκά μετά από 5 λεπτά που βρίσκεστε στο δωμάτιο. Απίστευτο πριν λίγο τρέχατε μέσα στο σπίτι και τραγουδούσατε.
Σας σκεπάζω, σας φιλώ ξανά και ψιθυρίζω στα μικρά σας αυτάκια λόγια αιώνιας αγάπης!
Βγάζω έναν αναστεναγμό ανακούφισης, επιτέλους κοιμήθηκαν σκέφτομαι και ταυτόχρονα μου λείπετε.
Χαμογελάω μόνη μου και μετά από λίγο έρχομαι ξανά στο δωμάτιο σας. Σας κοιτάζω και δεν μπορώ να πιστέψω πόσο έχετε μεγαλώσει. Όταν είχαμε πάρει αυτά τα κρεβάτια ήσασταν μια σταλιά και τώρα χέρια και πόδια ξεπετάγονται από παντού. Ευτυχώς χωράω ακόμα να κοιμηθώ, αν θέλω, δίπλα σας σκέφτομαι!
Παραπατάω μέσα στο δωμάτιο και ακούγεται ένας θόρυβος η Ζωή πάει να ξυπνήσει και τότε τρέχω, κ όμως τρέχω στις μύτες των ποδιών μου για να μην κάνω θόρυβο και πετάγομαι έξω από το δωμάτιο.
Ξημερώματα βηματάκια ακούγονται, έρχεστε στο κρεβάτι μου, πότε ο Γιώργος, πότε η Ζωή, μπορεί να είδατε κάποιο όνειρο, μπορεί να κρυώνατε, μπορεί απλά να θέλατε μια αγκαλιά. Και σας αφήνω, ποια εγώ! Εγώ που πριν γεννήσω έλεγα αποκλείεται να το κάνω αυτό, δεν είναι σωστό… Κ όμως είναι για εμάς, αγκαλιαζόμαστε σφιχτά και συνεχίζουμε τον ύπνο μας μαζί.
Παρακαλάω τον χρόνο να σταματήσει να τρέχει και δεν μ ακούει!! Μεγαλώνετε τόσο γρήγορα, τόσο απότομα και φοβάμαι ότι θα μεγαλώσετε τόσο πολύ και δεν θα μ έχετε ανάγκη. Και καταλαβαίνω μαμά γιατί με παίρνεις τόσα πολλά τηλέφωνα μέσα στην μέρα, καταλαβαίνω!
Εύχομαι να είστε γερά, να είναι γερά όλα τα παιδιά του κόσμου και να έχετε στη ζωή σας αγάπη και στοργή.
karudotsouflo
26 Φεβρουαρίου, 2016έτσι σκέφτομαι κι εγώ!! ακριβώς!!
μεγαλώνουν γρήγορα… ο χρόνος τρέχει… κι αναρωτιέμαι αν τα χορταίνω..
κ μετα αναρωτιέμαι πως κι όλο μου το χρόνο να τους δίνω, αν αυτός φτάνει…
paixnidaki
26 Φεβρουαρίου, 2016είναι φοβερό το πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός. Έχουμε μπει στη ρουτίνα της καθημερινοτητας και τρέχουμε χωρίς να προλαβαίνουμε καν να σκεφτούμε..
mummy's little man
26 Φεβρουαρίου, 2016Τι γλυκιά και όμορφη βραδινή ρουτίνα…διάβαζα και χαμογελούσα, άσε που θυμήθηκα και εγώ τα παιδικά μου χρόνια..Θυμάμαι που πηγαίναμε για υπνο με την αδερφή μου και είμασταν όλο ψου-ψου..Να τα χαίρεσαι τα ζουζούνια σου!
paixnidaki
26 Φεβρουαρίου, 2016Σ ευχαριστώ πολύ και εσύ να χαίρεσαι το αγοράκι σου ?
Martha Blogging
26 Φεβρουαρίου, 2016Αχ πόσα “αποκλείεται να το κάνω εγώ αυτό” είχα πεί προτού γεννήσω.
Πρόσφατα διάβασα ένα ρητό που νομίζω ταιριάζει σε όλους τους γονείς (ακόμα και αν κάποιοι δεν το ξέρουν ακόμα!)
Ήμουν ο τέλειος γονιός, μέχρι που απέκτησα παιδιά!
Αυτές οι αναρτήσεις μου αρέσουν πάρα πολύ! Και νομίζω τις προτιμώ τελικά! Γιατί είναι αληθινές, γιατί είναι η πραγματική αποτύπωση της καθημερινότητας μας! Γιατί αυτές είναι τελικά που θα μας μείνουν!
paixnidaki
26 Φεβρουαρίου, 2016Δεν θυμάμαι να το έχω ξανακούσει! Φοβερό και πέρα ως πέρα αληθινό! Να είσαι καλά
Clelia by Νεράιδες και Δράκοι
26 Φεβρουαρίου, 2016Το πόσο συγκινήθηκα δεν περιγράφεται!Καταρχήν την ίδια κατάσταση ζω και εγώ κάθε βράδυ!!! Εμένα κατα περιόδους σκαρφίζονται χίλιες δυο δικαιολογίες για να μην πάνε στα κρεβάτια τους! Είναι η ώρα που τα θυμούνται όλα!!! Πολύ γλυκιά και συγκινητική ανάρτηση Γιούλη μου! Και σαν μαμά και εγώ παρακαλάω τον χρόνο να σταματήσει αλλά δυστυχώς είναι αδίστακτος! Θέλω απλά ένα μαγικό κουμπάκι, να πατήσω και να μείνουμε για πάντα στα 5! Γίνεται? Σε φιλώ γλυκά!
paixnidaki
26 Φεβρουαρίου, 2016Γλυκιά μου Κλειώ, σ ευχαριστώ πολύ! Αυτά τα διδυμακια μας έχουν ξελογιασει ! φιλιά πολλά ??
Zina
26 Φεβρουαρίου, 2016υπεροχη αναρτηση! πραγματικα με απλα λογια ξετυλλιγεται τοση αγαπη κ φροντιδα 🙂 να τα χαιρεσαι τα ζουζουνια σου!
paixnidaki
26 Φεβρουαρίου, 2016Σ ευχαριστώ πολύ Ζηνα μου! Να χαίρεσαι και εσύ τα παιδάκια σου ??
Αθανασια
1 Μαρτίου, 2016Σε ευχαριστώ πολύ για το άρθρο αυτο. Ειναι ακριβως οπως νιωθω εγω για τα παιδια μου. Η μητρικη αγαπη στο αποκορύφωμα της. Ποσο γρήγορα περνάει ο χρονος και ποσο γρήγορα μεγαλώνουν. Ειναι απίστευτο. Ειδικα αυτο με τον βραδινό υπνο, το πανε ελα των παιδιων και το τρέξιμο στις μυτες των ποδιων μου για να μην τς ξυπνησω γιατι απλα ακουσα να…..αναπνεουν!!!! Συγκινήθηκα μωρε….καλο μηνα κοριτσι!!!
Αθανασια
paixnidaki
2 Μαρτίου, 2016Εγώ σ ευχαριστώ πολύ Αθανασία μου! Να χαίρεσαι τα γλυκά σου παιδάκια και να περνάτε μόνο ευτυχισμένες στιγμές!!!
My little cosy world
1 Μαρτίου, 2016Έχεις δίκιο μεγαλώνουν τόσο μα τόσο γρήγορα και εμείς παλεύουμε να προλάβουμε ρουφήξουμε την κάθε στιγμή γιατί η κάθε μέρα μαζί τους έχει ανεκτίμητη αξία! Να χαίρεστε τα παιδάκια σας! Φιλάκιααααα
paixnidaki
2 Μαρτίου, 2016Σ ευχαριστώ πολύ πολύ! Να χαίρεστε και εσείς τα δικά σας παιδάκια και όλες οι μέρες να είναι γεμάτες αγάπη και στοργή!!
Μαρία
18 Μαρτίου, 2016Γιουλη μου γλυκιά είμαι η Μαρια που γνωριστήκαμε στη Φωτεινουλα! Βγάζεις μια τόσο καλή ενέργεια κ είπα να μπω στο blog σου να δω τι γράφεις…. Κ φυσικά επέλεξα την ενότητα των δίδυμων μιας κ εγώ εχω τα 18 μηνών αγοράκια μου… Συγκινήθηκα τόσο πολυ με την αφήγηση σου αυτή όσο δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια! Πραγματικά αγγιξες την ψυχή μου! Τους λατρεύω κ εγώ τόσο πολυ που παρακαλάω κάθε μέρα να τους εχει καλα ο Θεός αλλα κ εμάς για να μπορούμε να τους μεγαλώσουμε! Όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι καλα!!!!& μακάρι όλοι οι γονείς να αγαπάνε τα παιδιά τους όσο κ εμείς! Δώρο Θεού οι πολυδυμες κυήσεις κ έπειτα τα μωράκια μας κ μαζί νομίζω ο Θεός μας στέλνει κ τη δύναμη της ανατροφής τους!!!! Τα αγαπώ αληθινα!!!
paixnidaki
18 Μαρτίου, 2016Μαρία μου σ ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά, να χαίρεστε την όμορφη οικογένειά σας! Είσαι μια πολύ τρυφερή μανούλα και αυτό φαίνεται! Θα χαρώ να τα ξαναπούμε.