Nα χάνεις και να κερδίζεις με αξιοπρέπεια!
Χθες το βράδυ διάβασα στα παιδιά μου ένα εκπληκτικό βιβλίο από την αγαπημένη μου πια Ιωάννα Μπαμπέτα. Ένα παιδικό βιβλίο για μαμάδες και μπαμπάδες, για γιαγιάδες και παππούδες και μετά για παιδιά.
Αυτό το βιβλίο το είχαμε στο σπίτι κάποιες μέρες κι όμως χθες αποφάσισα να το διαβάσω στα παιδιά μου. Ίσως είχα τύψεις, ίσως ήθελα να ζητήσω συγγνώμη κάτα κάποιο τρόπο από τη Ζωή. Γιατί η Ζωή με είχε συνηθίσει μόνο σε Άριστα . Αν ανοίξει κανείς το τετράδιο της ορθογραφίας της θα μετρήσει 20 άριστα στη σειρά και χθες γύρισε μ ένα “ταπεινό” Πολύ Καλά!
Η ίδια είμαι που σας γράφω τώρα και η ίδια ήμουν χθες το μεσημέρι όταν η απογοήτευση κυρίευσε το πρόσωπό μου “μα γιατί παιδί μου, της είπα”, είχαμε τόσα άριστα στη σειρά, γιατί;”
Και η Ζωή στεναχωρέθηκε, κατέβασε το κεφαλάκι της και δεν μίλησε και το πρώτο καμπανάκι μου χτύπησε. Μα τι λάθος είχα κάνει; Πώς μίλησα έτσι στο πρωτάκι μου, που προσπαθεί τόσο πολύ; Η Ζωή θέλει πάντα να κερδίζει σαν τον Αχιλλέα, θέλει να είναι πρώτη στο σχολείο, στο μπαλέτο, όπου πάει! Ήρθε η ώρα όμως και για τις δυο μας να κάνουμε μια μικρή αλλαγή, οι νίκες θα συνεχίζουν να έρχονται αλλά θα υποδεχόμαστε αλλιώς και τις ήττες, θα τις υποδεχόμαστε με αξιοπρέπεια!
Η αντίδραση που θα ήθελα να είχα εκείνη τη στιγμή ; “Θέλεις να σε βοηθήσω να μάθεις τις λέξεις που έκανες λάθος;” , “όλοι κάνουμε λάθη, συνέχισε την καλή δουλειά!”.
Ο Αχιλλέας είναι η Ζωή και εγώ δυστυχώς είμαι (ήμουν;) η μαμά του. Και τους αναστεναγμούς του Αχιλλέα τους άκουγα χθες από τη Ζωή και την ώρα που διάβαζα αυτό το βιβλίο οι λέξεις της Ιωάννας Μπαμπέτα τρύπαγαν το μυαλό μου. Και τότε θυμήθηκα μια κουβέντα της ίδιας της συγγραφέως, όταν είχα τη χαρά να τη γνωρίσω στην παρουσίαση των νέων βιβλίων στις εκδόσεις Μεταίχμιο ” ήθελα να βρω έναν τρόπο να μιλήσω στις μαμάδες μέσα από το βιβλίο μου!”. Και τα κατάφερε μ εμένα, γιατί καμιά μαμά δεν θέλει ένα παιδί που μόνο κερδίζει, αλλά δεν έχει φίλους, δεν παίζει, δεν χαίρεται την παιδική του ηλικία. Όλες θέλουμε χαρούμενα παιδιά, ευτυχισμένα που θα χάνουν και θα κερδίζουν με αξιοπρέπεια. Γιατί η πιο σημαντική μας νίκη δεν είναι η ίδια η νίκη αλλά η πορεία προς αυτήν. Η πιο σημαντική μας νίκη είναι να χάνουμε και να κερδίζουμε με αξιοπρέπεια.
Με τη μαμά της ιστορίας, ίσως να ταυτιστείς, ίσως κάποιες κουβέντες να έχουν βγει και από το δικό σου στόμα, ίσως και το δικό σου παιδί ή εσύ η ίδια θέλεις πάντα να κερδίζει, πάντα να είναι πρώτο με όποιο τίμημα. Σε παρακαλώ λοιπόν να το διαβάσεις αυτό το μικρό βιβλίο, εμπρός διάβασέ το και θα καταλάβεις!
Η πιο σημαντική νίκη του Αχιλλέα
Συγγραφέας: Ιωάννα Μπαμπέτα
Εικονογράφος: Θέντα Μιμηλάκη
Τι πιστεύετε;