Από
Ημερολόγιο εγκυμοσύνης | 29η εβδομάδα και έκανα την καμπύλη ζαχάρου!
Η 29η εβδομάδα κύησης με βρίσκει με εντελώς ανάμικτα συναισθήματα, νομίζω ότι είμαι σαν τον καιρό ένα πράγμα. Τη μια νιώθω καλά, την άλλη στεναχωριέμαι, τη μια απολαμβάνω την εγκυμοσύνη μου, την άλλη δεν μπορώ να κοιμηθώ. Πάμε να σας τα πω για ακόμη μια φορά αναλυτικά!
Μ έχει πιάσει ένας αλλεργικός βήχας, που με ταλαιπωρεί 1 εβδομάδα τώρα, κάποια στιγμή από τον πολύ βήχα νόμιζα ότι θα γεννήσω και είχα σκάσει μ αποτέλεσμα η ψυχολογία μου να πέσει στα πατώματα. Επίσης μ έπιασαν φριχτοί πόνοι στην κοιλιά μου, από τον βήχα μ’ αποτέλεσμα να μην μπορώ να κοιμηθώ!
Έκανα επίσης την καμπύλη ζαχάρου και έπρεπε να ήσασταν από μια πλευρά να γελάγατε με τα μούτρα μου. Πόση αηδία είναι αυτή η γλυκόζη τελοσπάντων; Τόσα χρόνια δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να σκεφτεί, ότι πρέπει να αλλάξει στυλ αυτή η εξέταση; Θα μπορούσαμε να πίναμε ένα χαπάκι, λεω εγώ τώρα, αντί για ένα ολόκληρο μπουκάλι αηδίας. Το καλό είναι ότι δεν πρέπει να την επαναλάβω και ότι βγήκε καλή ευτυχώς!
Το καλό της 29ης εβδομάδας είναι ότι το σπίτι μας γεμίζει σιγά σιγά βρεφικά πραγματάκια και κάθομαι και τα χαζεύω και τα βλέπω και τα καμαρώνω και ανυπομονώ πάρα πολύ! Μπορείτε να διαβάσετε εδώ για όλες τις πρώτες αγορές του μωρού μας!
Το κακό είναι ότι δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια! Αργώ να κοιμηθώ κάθε βράδυ και το πρωί είμαι σαν υπνοβάτης, δεν ακούω το ξυπνητήρι και τα παιδάκια μου παραλίγο να χάσουν το σχολείο τους καμια 10αριά φορές!
Ο γυναικολόγος μου συνεχίζει να είναι χαλαρός για όλα, μου λέει να κάνω υπομονή και υπομονή… και υπομονή και κάπως έτσι κυλάει ο καιρός!
Εσείς τώρα θα νομίζετε ότι γκρινιάζω μάλλον , αλλά όχι! Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο φοβάμαι και μου βγαίνει μια ανησυχία, μια νευρικότητα και άντε και λίγη γκρίνια. Το παλεύω όμως πολύ!
Το μωράκι κερασάκι είναι σίγουρα πάνω από 1.200 και 38,5 εκατοστά, δηλαδή έχει το μέγεθος ενός κολοκυθιού ή ένος πεπονιού όπως λέει η εφαρμογή μου 280 days που έχω στο κινητό μου. Είναι αρκετά δραστήριο και νομίζω ότι του αρέσουν πολύ τα γλυκά, σαν τη μαμά του (εμένα ντε)!
Το αξιοσημείωτο αυτής της εβδομάδας είναι ότι το μωρό γίνεται όλο και πιο ευαίσθητο στο φως και στους ήχους, ενώ η γεύση και η όσφρησή του εκλεπτύνονται. Μέσα από τα τοιχώματα της μήτρας το μωρό αντιλαμβάνεται τη διαφορά φυσικού και τεχνητού φωτός.
Πόσες φορές σας έχω πει ότι ανυπομονώ να το πάρω αγκαλιά; Σήμερα θα σας πω το εξής ανυπομονώ να το πάρω αγκαλιά μετά την 38η εβδομάδα όμως!
Σας φιλώ γλυκά
Γιούλη
Τι πιστεύετε;