Από
Λαζαράκια συνταγή
Υλικά
400 γρ. νερό, χλιαρό
25γρ. μαγιά νωπή
150 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
50 γρ. ελαιόλαδο
1 κ.γ. κανέλα
1/4 κ.γ. γαρίφαλο, σε σκόνη
1/4 κ.γ. αλάτι
800 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.
γαρίφαλα
Εκτέλεση
Σ’ ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το χλιαρό νερό, με τη μαγιά και όλη τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε πολύ καλά και αφήνουμε για 5 λεπτά να ενεργοποιηθεί η μαγιά.
Μετά τα 5 λεπτά ρίχνουμε μέσα στο μείγμα με τη μαγιά το λάδι, την κανέλα και το γαρίφαλο σε σκόνη,
Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε όλο το αλεύρι μαζί με το αλάτι κάνουμε μια μικρή λακκούβα στη μέσα και εκεί ρίχνουμε το υγρό μείγμα της μαγιάς.
Ανακατεύουμε με τον γάντζο του μίξερ για 5 λεπτά.
Αφήνουμε το ζυμάρι μας αν ξεκουραστεί για τουλάχιστον 1 ώρα και έπειτα φτιάχνουμε τα λαζαράκια μας.
Σ’ αυτό το σημείο βάζουμε και τα γαρίφαλα για μάτια.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 30 λεπτά στους 180οC
Εμείς φέτος αποφασίσαμε να πρωτοτυπήσουμε και να φτιάξουμε ένα Λαζαράκι γίγαντα, αν θέλετε να το κάνετε και εσείς ψήστε λίγο περισσότερο (1ο λεπτά τουλάχιστον).
Το γιατί φτιάξαμε Λαζαράκι γίγαντα και όχι πολλά μικρά όπως θέλει η παράδοση μπορείτε να το διαβάσετε στο προφίλ μου στο Insatagram!
Φέτος που μένουμε σπίτι μπορούμε να μάθουμε και τα κάλαντα του Λαζάρου και να τα πούμε στη γιαγιά και τον παππού μέσω βιντεοκλήσης! Νομίζω ότι θα τους δώσουμε μεγάλη χαρά τι λέτε;
Τα κάλαντα του Λαζάρου
1η εκδοχή
Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια
Ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι
Ήρθε η μάνα σου από την Πόλη
Σου φερε χαρτί και κομπολόι
Γράψε Θόδωρε γράψε Δημήτρη
Γράψε Λεμόνια και κυπαρίσσι
Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε
οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε
Δώστε και σε μας να τα χαρούμε
και του χρόνου πάλι να τα πούμε.
2η εκδοχή (παραδοσιακά κάλαντα)
Εις την πόλη Βηθανία, Μάρθα κλαίει και Μαρία,
Λάζαρο τον αδερφό τους, τον γλυκύ και καρδιακό τους.
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν, και τον μοιρολογούσαν.
Την ημέρα την τετάρτη, κίνησε ο Χριστός για να ’ρθει,
και εβγήκε η Μαρία, έξω από την Βηθανία.
Και εμπρός Του γόνυ κλίνει, και τούς πόδας Του φιλήσει,
αν εδώ ήσουν Χριστέ μου, δεν θα πέθανε ο αδελφός μου.
Μα και τώρα εγώ πιστεύω, και καλότατα ηξεύρω,
ότι δύνασ’ αν θελήσεις, και νεκρούς να αναστήσεις!
Χαίρε πίστευε Μαρία, άγωμεν εις τα μνημεία,
τότε ο Χριστός δακρύζει, και τον Άδη φοβερίζει.
Άδη Τάρταρε και Χάρε, Λάζαρε θε να σε πάρω,
δεύρο έξω Λάζαρε μου, φίλε και αγαπητέ μου.
Παρευθύς από τον Άδη, ως εξαίσιο σημάδι,
Λάζαρος απελυτρώθη, ανεστήθη κι εσηκώθη.
Λάζαρος σαβανωμένος, και με το κερί ζωσμένος.
Τότε η Μάρθα κι η Μαρία, τότε όλη η Βηθανία,
Δόξα τω Θεώ φωνάζουν, και τον Λάζαρο ξετάζουν.
Λάζαρε πες μας τι είδες, εις τον Άδη που επήγες,
είδα φόβους είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι, να ξεπλύνω το φαρμάκι,
της καρδιάς μου των χειλέων, και μη με ρωτάτε πλέον.
Σας φιλώ
Γιούλη
Τι πιστεύετε;