Πώς πρέπει να μιλάμε στα παιδιά;
Όλοι οι γονείς θέλουν να είναι πρότυπα για τα παιδιά τους. Ωστόσο πολλές φορές, σε αυτή τους την προσπάθεια γίνονται
αυστηροί, επικριτικοί, υπερπροστατευτικοί, άλλες φορές εκνευρίζονται, αγανακτούν, ενώ υπάρχουν και φορές που παραείναι επιεικείς.
Όμως τα παιδιά είναι σαν τα σφουγγάρια. Ρουφάνε τα πάντα, κουβέντες και συμπεριφορές, κι εκεί που νομίζεις πως τα ξεχνούν, μια ματιά αρκεί για να δεις στο βλέμμα τους την αλήθεια.
Στην επικοινωνία με τα παιδιά, τόσο οι λέξεις όσο και ο τρόπος που τις λέμε, έχουν μεγάλη σημασία. Πριν κάνουμε οποιοδήποτε σχόλιο ας το σκεφτούμε διπλά, γιατί είναι πιθανό χωρίς να το θέλουμε πραγματικά, να στεναχωρήσουμε το παιδί, να μειώσουμε την αυτοεκτίμησή του και έτσι να περάσουμε το μήνυμα ότι δεν του έχουμε εμπιστοσύνη, και το αίσθημα ότι η ίδια η οικογένειά σου δεν πιστεύει σε εσένα είναι από αυτά που πληγώνουν περισσότερο.
Πώς πρέπει να μιλάμε στα παιδιά;
1. Πρώτα απ’ όλα, δεν πρέπει να υποτιμάμε την νοημοσύνη τους. Χρησιμοποιούμε απλές και κατανοητές φράσεις και δεν
παραποιούμε τις καταστάσεις.
2. Δεν απορρίπτουμε αυτά που μας λένε. Προσπαθούμε να δούμε την πλευρά τους, κι αν κάπου διαφωνούμε απλώς το
συζητάμε υπομονετικά.
3. Χρησιμοποιούμε απλές χειρονομίες και φράσεις για να δείξουμε ότι είμαστε δίπλα τους.
- αγκαλιάζουμε
- δεν δείχνουμε οργή, αλλά μιλάμε ήρεμα
- παίζουμε ή ακούμε μουσική
- “Μίλησέ μου για αυτό που σε απασχολεί”
- “Μπορείς να κλάψεις, και στη συνέχεια εξήγησέ μου τι σε στεναχώρησε”
- “Καταλαβαίνω, κι εγώ νιώθω έτσι πολλές φορές”
- “Δεν πειράζει που έκανες λάθος, τα λάθη είναι απαραίτητα”
- “Θα το αντιμετωπίσουμε μαζί”
- “Ας ξαναπροσπαθήσουμε!”
- “Καλή σκέψη!”
- “Μπράβο, συνέχισε!”
- “Είμαι πολύ περήφανη για σένα!”
Ας θυμόμαστε λοιπόν, η διόρθωση είναι σημαντική! Η ενθάρρυνση όμως είναι σημαντικότερη!
Λογοθεραπεύτρια Ευθυμιάδου Ολυμπιάννα
Τι πιστεύετε;